Herstellen van een eetstoornis

Dat ik geloof in de mogelijkheid tot volledig herstel van een eetstoornis moge duidelijk zijn. Ik GELOOF er zelfs in dat iedereen dat kan, ongeacht je leeftijd, de kracht van je eetstoornis of de duur van de eetstoornis... Herstellen is mogelijk, die hoop mag je niet opgeven...

Wat heb  je nodig om te herstellen?  

Dit is natuurlijk hartstikke persoonlijk en er is ook geen goed en fout in. Waar de een het fijn vind om te starten met herstel in een kliniek, doet de ander het liever in een thuissituatie of zelfs even op een time-out plekje. Iedereen kiest daarin wat voor hem of haar helpend is. Je hoeft hierin niet eens in een keer de goede keuze te maken, je mag deze keuze ten alle tijden aanpassen. Het is jouw proces, het is jouw herstel, jij mag kiezen voor het meest prettige plekje.... Als je maar begint met je herstel...

Je hebt misschien iemand nodig om je gevoelens en gedachten mee te delen. Dit kan de rol zijn van een therapeut, maar ook een coach, een ervaringsdeskundige of zelfs een naaste kan deze rol prima vervullen. Je hebt iemand nodig om tegen te spuien, waarvan je een schouder mag lenen om te huilen, om te rusten of iemand die je net even die afleiding geeft die jij nodig hebt. Ben hierin creatief en laat je niet vangen door een typische eetstoornis gedachten: Ik verdien geen hulp, ik verdien geen aandacht en ik ben iemand anders tot last. Dat ben je niet..

Zorg dat je over de juiste informatie beschikt. 

Herstellen, is naar mijn mening, een combinatie van je gedachten bevechten, ze uittesten, ze filteren en ze her-trainen maar tegelijk ook een proces van het terugwinnen van vertrouwen in je lichaam en door je lichaam in jou. Die twee moeten tegelijk op gaan. Ik heb een hele periode gewerkt aan het her-voeden van mijn lichaam, tot een gezond gewicht, maar daarmee veranderde helemaal niets in mijn hoofd.  Ik heb een periode gewerkt aan het leren praten en leren accepteren van gevoelens maar daarmee veranderde niets aan de lak aan vertrouwen in mijn lichaam. Ik heb me suf gelezen, onderzoek gedaan naar verschillende manieren van herstel. Er is niet maar 1 weg naar Rome, er zijn er meerdere en je mag je gerust verdiepen in die meerdere wegen en de weg uitkiezen die het beste bij jou past.  Soms leer je ook van een "verkeerde"weg. Ik heb een enorme lange tijd therapie gehad in een eetstoorniskliniek. Poliklinisch, dagbehandeling, opname, dagbehandeling en weer terug poliklinisch... ik was niet hersteld, verre van zelfs. Ik heb een andere weg gekozen. Is die tijd in de kliniek dan verspilde energie? Nee, nee en nog eens nee. Dat was mijn basis. Ze hebben me in leven gehouden, ze hebben me her-voed en een hoop inzichten gegeven in mijn gedachten en in mijn patronen. Ik ben ze daar dankbaar voor. Ik heb geleerd en ik heb ook geleerd dat ik mocht groeien en mocht kiezen voor mezelf en voor wat ik nodig had. Ik heb dat ook gedaan, ik heb een andere weg gekozen en heb de kliniek achter me gelaten. Ik heb alle informatie dat ik geleerd had meegenomen in mijn volgende stappen en richting mijn volgende doelen. 

Ik heb geleerd hoe mijn hoofd werkt, ik heb vertrouwen gekregen in mijn lichaam. Ik heb ook vertrouwen gekregen in mijn omgeving. Waar mijn eetstoornis me wijsmaakte, dat ik niets meer voor zou stellen zonder eetstoornis (want wat kon ik nu eigenlijk goed) heeft mijn omgeving me het tegendeel bewezen. Ze waren blij met een stukje meer Britt, want hoe meer gewicht er bij kwam. hoe meer ik werkte aan mijn gedachten hoe meer mijn eigen karakter weer kwam bovendrijven.

Dus wat heb jij nodig om voor herstel te kiezen? Bezit je de kracht, de informatie en de moed om te springen? Want nogmaals, herstel is mogelijk. Laat je niet afschrikken door de cijfers, weet dat jij het kunt.